Door het raam fotografeerde ik het wassende water dat door de straat naar beneden komt. Even later was ons sandwichbord weggespoeld, we vonden het tientallen meters lager terug.
Het regende pijpestelen.
Dinsdag 17 augustus 2004 zullen we niet licht vergeten. De Ardèche werd even wereldnieuws door het hevige onweer en de overvloedige regenval. Duizenden toeristen moesten spoorslags de campings langs de rivier de Ardèche verlaten. Die rivier staat erom bekend dat hij zeer snel kan stijgen. Een Belgisch echtpaar klampte zich vast aan de takken van een boom. De vrouw moest loslaten en verdronk in het kolkende water.
Boven Antraigues donderde en bliksemde het als nooit tevoren. Het was halucineus. Door de valleien rolde de donder zonder ophouden en terwijl het om 5 uur s’middags aardedonker werd, was de hemel wit van de bliksem. De regenval was zo overvloedig dat onze straat wel een rivier leek. We zitten bijna op het hoogste punt van het dorp en dat is ons geluk geweest. Beneden ons kwam alle water samen en liepen niet alleen de kelders maar ook de huiskamers vol met de modderige brei die van het dorpsplein naar omlaag stortte. Ons dak hield het maar net tot er ook nog een harde storm opstak die het water naar boven tussen de dakpannen joeg. Toen begon het te druppelen langs de oude balken van de hoogst gelegen gastenkamers. Gelukkig hield deze wind niet lang aan zodat de schade voor ons beperkt bleef. Volgens mensen die al langer dan 50 jaar hier wonen is een dergelijke zondvloed niet eerder voorgekomen.
Door het raam fotografeerde ik het wassende water dat door de straat naar beneden komt. Even later was ons sandwichbord weggespoeld, we vonden het tientallen meters lager terug.
Foire belle brocante op het plein
Volgens jaarlijkse traditie kwamen op 15 augustus van heinde en verre de antiquairs naar Antraigues. Het was een schitterende zonnige dag en het werd een druk en geslaagd gebeuren. Hierbij enkele beelden.
Overbuurman Camel zette zijn beste beentje voor als pottenbakker.
Mooi? Lelijk? Kunst? Kitsch? Kemp? Het was in ieder geval een kleurrijk en gevarieerd spektakel.
Naast de bekende fontein met het engeltjewas een beeldhouwer aan het werk.
Gasten met mooie auto’s
Onze lieftallige buurvrouw heeft het al vaker gezegd: “Ils ont des belles voitures, vos hôtes”. Daarmee doelt ze doorgaans op de wagens uit het segment “Mercedes/BMW” die natuurlijk ook bij L’Angelot passeren. Maar échte mooie exemplaren zien we ook arriveren en twee daarvan willen we je niet onthouden. Voilà:
De “geit” of “eend” waarmee Eugenie en Francois kwamen aangereden, is het geen plaatje?
Koen en Trudy voor hun minutieus opgeknapte Mehari, ook uit de stal van Citroen.
Forum van het Franse chanson
Dit jaarlijks terugkerende festival was dit jaar gewijd aan de onlangs overleden zanger Claude Nougaro. Deze uit Toulouse afkomstige artiest had een speciale band met Antraigues en kwam vaak op bezoek bij Jean Ferrat. Voor de gelegenheid was het dorp volgehangen met dichtregels van Nougaro. Twee avonden waren er optredens van een keur aan artiesten en op zondagavond vond de afsluiting plaats met een maaltijd voor de honderden bezoekers.
De tafel is gedekt en op de achtergrond speelt een komisch orkest zich al warm voor het verzorgen van de muzikale begeleiding tijdens deze openluchtmaaltijd.
En komisch waren ze zeker!
Even er tussenuit
Ook tijdens het hoogseizoen wanneer alle kamers bezet zijn zien we regelmatig kans om er zelf even tussenuit te piepen. Ver hoeft dat niet altijd te zijn. De Ardèche zelf biedt al een keur van bestemmingen waar het goed toeven is. We zijn o.a. naar Labeaume geweest, een zeer pittoresk dorp aan de oever van de rivier de Ardèche. Het is schitterend gelegen langs hoge rotswanden en een geliefkoosde badplaats aan de rivier. Bijgaande foto toont hoe idyllisch dit kan zijn. Je kan je dan haast niet voorstellen dat het hier was dat op 17 augustus (zie boven) een toerist door de kracht van het water werd meegesleurd.
Zicht op de daken van Labeaume met de Ardèche op een rustige, zonnige dag…
Op weg naar Labeaume: La Ils, een lichte lunch en een glas witte wijn, zo mooi kan Frankrijk zijn!
Zwemmen om Antraigues
De meest aangewezen plaats om tijdens het doorgaans hete hoogseizoen een verkwikkend bad te nemen is de z.g. “plan d’eau”. Dit is een “meertje” in de rivier dat kunstmatig gevormd is door de constructie van een dam. Het frisse bronwater stroomt hier door en is een weldaad voor lichaam en geest. En belangrijk: deze zwemgelegenheid bevindt zich op slechts 10 minuten wandelen van L’Angelot. In juli en augustus is er zelfs een badmeester.
De plan d’eau van Antraigues, heerlijk in de natuur aan de voet van het dorp met uitzicht op de basalt rotsen.
Tijdens voor- en naseizoen, als de grootste drukte voorbij is en als het weer nog aangenaam is kunnen de gasten van L’Angelot zwemmen in het zwembad van “La Manufacture”. Dit is een appartementenhotel dat wordt uitgebaat door een Belgische vriendin. Het is gelegen op 5 autominuten van ons dorp. Je kunt daar ook regelmatig terecht voor het diner.
Het nabij gelegen zwembad van La Manufacture, een idyllisch plekje voor zonnekloppers.
Of….ben je een sportieve zwemmer voor wie dit allemaal te klein is? Dan kan je dagelijks terecht in het openluchtbad van Vals-les-Bains. Op 10 minuten van Antraigues wacht daar een 50 meter bad op je waar je heerlijk baantjes kan trekken!
Vrienden op bezoek
Eerlijk gezegd zijn er al heel veel vrienden op bezoek geweest tijdens onze eerste twee seizoenen als chambres d’hôtes. En iedere keer is dat weer een bijzondere gebeurtenis. Maar we waren toch wel heel blij toen midden juli Alya en Amar uit Braschaat met hun twee kinderen in Antraigues aankwamen. Met hen beleefden we een heel gezellige week. Voor ons zijn de gebeurtenissen in Irak een ver-van-mijn-bed gebeuren. Hen raakt dat steeds direct omdat hun familie er woont.
Een ontspannen weekje in de Ardèche is het geworden. We hebben veel gezwommen, gelachen, gekookt en heerlijk gegeten, “gejeudebouled” op het plein en nog veel meer. Hierbij enkele plaatjes.
Aan het meer van Issarles: Alya en Amar doen niet voor elkaar onder!
The kids: Haider en Mo voor de kajaks waarmee je een afvaart kan maken op de Ardèche.
Mo ging dagelijks naar de bakker Caroline. “Ooievaar” zei hij bij het weggaan, en Caroline antwoordde prompt “Au revoir”.
Gastenrecord gebroken!
Het is eind juli, hartje hoogseizoen, als we plots van alle kanten gebeld worden door vrienden en familieleden die de volgende dag willen binnenspringen in Antraigues. Alle gastenkamers zitten echter vol, onze logeerkamer ook al en we hebben al een koppel “uitbesteed” in hotel La Montagne op het plein. Onze Engelse buren Susan & Stephen bieden uitkomst: we mogen onze vrienden te slapen leggen in hun huis waar nog enkele kamers vrij zijn. Het wordt improviseren maar de stemming zit er s’avonds helemaal in. Onverwacht staan Stef en Sjat plots ook voor de deur. Gelukkig hebben zij hun camper bij waar ze in slapen.
De volgende ochtend schuiven we de tafels aan elkaar in de tuin en genieten met 18 personen van een uitgebreide brunch. Het zijn van die momenten dat we zeker weten dat we hier goed zitten in Frankrijk, die stemming, die jovialiteit, die saamhorigheid: heerlijk!
Hugo en Monik namen het roer over
Eind augustus zijn Ilse en Fons naar B/NL geweest. Familiefeesten waren hiervoor de reden. Maar midden in het hoogseizoen het schip verlaten, dat doe je niet zomaar. Gelukkig herinnerden we ons het spontane aanbod dat onze vrienden Monik en Hugo deden toen ze ons vorig jaar bezochten: “Als jullie eens een week weg willen, laat maar iets weten, we nemen de zaak graag van jullie over”. Dat aanbod kwam nu als geroepen. De gasten zullen er amper iets van gemerkt hebben. Vol toewijding hebben onze vervangers zich van hun taak gekweten. Langs deze weg willen we Hugo en Monik nog eens hartelijk danken voor deze ferme prestatie.