SPORTIEF, SPORTIEVER, SPORTIEFST


We hebben ze in alle categorieën, de gasten die naar de Ardèche komen om zich eens flink fysiek in te spannen. Als je een werkend leven doorbrengt op je bureaustoel of in de auto dan biedt onze streek alles om het luie zweet eruit te werken. Drie voorbeelden van afgelopen zomer.

Rivierwandelen: Melina, Nolan en Sven.

Je kan natuurlijk de gemakkelijke weg nemen en het pad volgen dat keurig langs de Volane loopt. Maar je kan er ook dwars doorheen gaan: spectaculair, inspannend en afwisselend. Per auto lieten Melina, Nolan en Sven zich afzetten in het dorpje La Violle op 8 km t.n.v. Antraigues. Het was een zonnige dag maar het bergwater trekt zich daar weinig van aan. Voorzien van stevige sandalen, zwemkledij en vooral veel enthousiasme begonnen deze dappere drie al klauterend, duikend, zwemmend aan de afdaling richting Antraigues. De rivier stroomt door een prachtige canyon en vanuit het water oogt die adembenemend.
De tocht verliep voorspoedig behalve dat Sven z’n zonnebril verloor op een plek waar het water 3 meter diep was. Diverse duikpogingen leverden niets op. Hij blauwbekte van de kou maar kreeg zijn bril niet in het vizier. Gelukkig arriveerden er mensen die een duikbril bij hadden en toen was het leed vlug geleden. Moe, voldaan en zeer hongerig arriveerden zij bij L’Angelot.

Rotsklimmen: Jasper

In Antraigues, langs de Volane is een mooie wand waar rotsklimmers zich op kunnen uitleven maar ditmaal kozen we voor een wand in de zuidelijke Ardèche. Daar is “escalade” zeer populair en er zijn verschillende clubs die dagelijks klimsessies organiseren o.l.v. een ervaren instructeur. Jasper heeft al veel ervaring, klimt wekelijks in een klimhal en maakte ook al uitstapjes naar Duitsland en de Belgische Ardennen om zijn favoriete sport te beoefenen. Maar de Ardèche heeft zijn klimhart veroverd!



Het silhouet van Jasper, in actie op een loodrechte wand, op 50 meter hoogte boven de rivier. Zich vastklampend aan minuscule uitsteeksels in de granieten rotswand is het de kunst om een route te vinden die naar de top leidt. Van ieder spiertje in vingers en tenen wordt het uiterste gevergd. Bovendien wordt er beroep gedaan op kracht in armen en benen. Maar de voldoening waarmee je na een geslaagde klim kan abseilen neemt niemand je af!

Fietsen: Ronnie en Annie

Het is half juni wanneer Ronnie en Annie in Antraigues aankomen. De zomer moet officieel nog beginnen maar het weer is al volop zomers. Twee superlichte koersfietsen worden uitgeladen en al direct na aankomst kunnen zij de verleiding niet weerstaan om de eerste verkennende kilometers te gaan rijden. Na terugkomst zijn ze wild enthousiast. Dat het zo mooi zou zijn hadden zij in hun stoutste dromen niet durven hopen. Direct worden de plannen gesmeed voor de volgende dag.



Na een stevig ontbijt, en voorzien van de nodige proviand poseren de dappere fietsers hier voor deze nieuwsbrief waarna ze Antraigues verlaten en zich werpen op de talloze cols met hoogte verschillen tussen de 500 en 1000 meter. Tijdens hun verblijf van een week leggen ze 300 km af en dat is heel veel gezien het zware parcours. Maar je krijgt daar veel voor terug: eenmaal rijdend op de rug van een berg heb je het gevoel op het dak van de wereld te rijden en de afdalingen zijn zalig!