Regelmatig gaan we voor een kort verblijf naar België, Nederland, Engeland en het valt ons op dat daar de tijd niet is blijven stilstaan. Helaas zijn die veranderingen niet altijd even positief en als we vergelijken met de trage evolutie van het leven in ons dorp, waar zelden iemand haast heeft, waar iedereen elkaar kent en tijd heeft voor elkaar, dan beseffen we dat we bevoorrechte mensen zijn die hier door de plaatselijke bevolking volledig zijn opgenomen.
Toch zijn we geen echte Ardèchois dorpsbewoners geworden. Dat kan ook moeilijk omdat we ons hele vorige leven hebben gewoond in een stadse omgeving en dat valt er nooit helemaal uit te krijgen.
Integendeel: geregeld zoeken we bewust de drukte op van de stad en genieten op onze manier van de tienduizenden forensen die s’ochtends met een duf hoofd in de Londense underground in hun krantje verdiept zijn, van de kakafonie op de Antwerpse ring of van de eindeloze files waar men in Nederland allang niet meer moedeloos van wordt maar die volledig geaccepteerd zijn als een voldongen feit der vooruitgang.
Ja, we genieten daarvan en dat bedoelen we niet cynisch en zeker ook niet als verhuld leedvermaak. Maar die tijdelijke ongemakken (voor ons althans tijdelijk) beleef je toch heel anders wanneer je weet dat je enkele dagen later weer geniet van zuivere lucht, ruimte, rust, traagheid, verdieping, tijd en bovenal: natuur! Want is het niet de natuur waar we in onze rijke ontwikkelde westerse consumptiemaatschappij steeds verder vanaf zijn komen staan?
In Londen noemen ze in de supermarkt tegenwoordig alles “organic”, oftewel “biologisch”. Als het dat stempel heeft weet je in ieder geval dat het duur is. Maar of het daarom gezonder en lekkerder is betwijfelen we. Een broccoli bijvoorbeeld kan je niet meer als gehele stronk kopen. Die wordt machinaal gewassen, in keurige mootjes gehakt, in transparante folie verpakt in een piepschuim doosje en voorzien van een sticker “organic”. Verder van de natuur kan je haast niet staan.
Neem dan bij ons op de markt al die kleine boertjes die hun eigen geteelde groente en fruit aan de man brengen. Nergens een sticker met “organic” maar de kwaliteit is “top” en de tomaten en aubergines smaken goddelijk. De salade moet je wel driemaal wassen want hij komt fris van de grond en ziet er nogal zanderig uit als je hem in een oude krant verpakt koopt. Maar eenmaal op tafel is het smullen!
Moestuin naast het marktplein van Antraigues.
.jsp.jpeg)