nr 24  /  december 2008 
 
Met het verschijnen van dit Bengeltje zijn we gekomen aan het eind van ons 6e jaar in de Ardèche.
Met 2009 voor de boeg. Ons 7e jaar dus, een geluksgetal? Dat hopen we vurig, het zijn immers spannende tijden.
In ieder geval wensen Ilse en Fons alle vrienden van L’Angelot:
 
Fijne Feestdagen,
Goede Gezondheid in 2009 en...
een Zonnig Verblijf in de Ardèche!
 
Wat dat laatste betreft geeft deze Bengel alvast een voorproefje van hetgeen je mag verwachten indien je besluit om te reserveren in onze chambres d’hôtes.  
 
Vanuit L’Angelot is een verblijf in de Ardèche in elk seizoen een belevenis zoals zal blijken uit de volgende stukjes:
 
1) Genieten van winter 2009.
2) Wandelen / fietsen in voorjaar 2009.
3) Zon en water: zomer 2009.
4) Gastronomie: enkele tips voor herfst 2009.
En tot slot:
5) De zijdecultuur, een rijk verleden.
 
Blijven scrollen en je komt alle tekst en foto’s/video’s vanzelf tegen. Veel activiteiten doorkruisen natuurlijk de seizoenen: wandelen bijv. kan het hele jaar door, fietsen kan ook in de zomer! Om maar iets te noemen. Neem gerust contact met ons op (zie tel + mail hieronder) en we informeren je zo goed mogelijk.

 
De tarieven voor 2009 staan nu op de site.
Let op de Speciale Aanbieding in het laagseizoen:
10% korting bij een verblijf van minimaal 4 nachten.
Deze korting geldt enkel indien u boekt vóór 31 maart 2009.

 
1) Genieten van winter 2009 in de Ardèche.
 
Dit artikel is voor de snelle boekers: het betreft immers een reservering voor de maanden januari/februari/maart wanneer er doorgaans voldoende sneeuw ligt op het Ardèchoise plateau om verschillende takken van wintersport te beoefenen. Dit plateau bevindt zich op ca 45 min rijden ten noorden van Antraigues.
Op 13 december 2008 wandelt Ilse(midden) samen met vrienden door een dorp op een half uur van L'Angelot. Op die dag lag er in Antraigues nog geen vlok sneeuw, maar...
 
daags erna was het raak. De tuin van L'Angelot zag er op 14 december sprookjesachtig uit.
 
Op het plateau bevinden zich diverse (kleine) wintersportcentra. Pas op: verwacht hier niet de populaire skigekte van Oostenrijk en de Franse Alpen. Het is in de Ardèche heel kleinschalig en gemoedelijk. Maar: wanneer er voldoende sneeuw ligt dan kan je naar hartenlust genieten van: alpineskiën, langlauf, sledehondenavontuur, raquette-wandelingen of gewoon wandelen door een wondermooi landschap. En voor de kleinsten zijn er hellingen waar ze sleetje kunnen rijden. Ook wanneer er te weinig sneeuw is kan er mooi worden gewandeld.
 
 
Wanneer je klikt op onderstaande linken dan kan je diverse filmpjes bekijken van TV-Ardèche over de pistes “La Chavade”, “Les Estables” en “La Croix de Bauzon”.
De gesproken teksten zijn in 't Frans, dat spreekt vanzelf!
 
http://www.tv-ardeche.com/station-de-ski-la-chavade
 
http://www.tv-ardeche.com/station-de-la-croix-de-bauzon
 
http://www.tv-ardeche.com/course-de-chiens-de-traineaux
 
Al deze pistes vind je op minder dan een uur rijden van L’Angelot.  Veel mensen uit de Ardèche gaan ernaartoe om al vast in vorm te komen voordat ze naar de Alpen gaan voor het “echte werk”. Voor beginners of voor hen die wel eens willen skiën maar niet elke dag is het een prachtige gelegenheid om eens te proeven van diverse takken van wintersport. Je kan alle benodigd materiaal ter plaatse huren voor zeer schappelijke tarieven.

 
2) Wandelen / fietsen in voorjaar 2009.
 
Bij L’Angelot krijgen we –zeker in het voorjaar- veel sportieve gasten op bezoek. De meesten sjorren na het eerste ontbijt een rugzak om en voorzien van voldoende proviand vertrekken ze welgemoed om de Ardèche te verkennen.
Een groepje wandelaars heeft Antraigues achter zich gelaten en neemt een korte rustpauze op het pad van l'Angelot op weg naar Craux. 
De wandelaars kunnen al op ons domein het pad nemen naar Chateau Craux. Ze krijgen dan direct een goede indruk van de berg waartegen ons huis is gelegen en genieten van spectaculaire zichten op het pittoreske dorp Antraigues en de vallei van de Volane. Het kasteel van Craux is zeker een bezoek waard en tegelijkertijd een mooie plaats om in serene rust te genieten van de meegebrachte picknick. Afhankelijk van conditie en zin variëert deze wandeling van  2 tot 5 uren. Geschikt dus voor hen die het rustig aan willen doen met mogelijkheden te over voor hen die meer kilometers wensen te maken.
Dit is slechts één voorbeeld, we hebben talloze uitgestippelde wandelingen voor je klaarliggen, de ene nog mooier dan de andere. Alles rondom Antraigues! De auto kan dus blijven staan.
 
De sportfietsers moeten wanneer ze bij L’Angelot wegrijden eerst goed en voorzichtig kunnen…remmen:
 
De perfect geasfalteerde weg die steil omlaag gaat vanuit L’Angelot is namelijk door de gemeente voorzien van verraderlijke losse steentjes (‘gravillons’ zeggen ze hier), ’t is maar dat je het weet. Eenmaal dat deze hindernis is genomen ligt er een fietserparadijs op je te wachten.
Perfecte wegen, zeer autoluw, steeds geleidelijk stijgen en dalen. Zelden een vlakke kilometer om niet te zeggen ‘nooit’! Dus: een degelijke koersfiets of atb is een vereiste. Onmogelijk om hier te genieten met een ‘gewone’ fiets met 3 versnellingen.
Soms zon, soms schaduw en altijd mooi en afwisselend.
Wanneer je een beetje getraind bent en je hebt er zin in dan is het puur genieten. Je komt regelmatig door een dorpje waar de bidon kan worden gevuld met koel drinkwater.
Soms waan je je op het dak van de wereld wanneer je na een kilometers lange stijging juichend en fluitend aanvangt met de afdaling. Stijve polsen krijg je dan van het remmen.
Je kan vanuit Antraigues in alle windrichtingen rijden, steeds een andere route, Fons geeft graag advies. Hij heeft heel wat routes gefietst en rijdt af en toe ook graag mee:-)

 
 
3) Zon en water: zomer 2009 in de Ardèche.
 
In de zomer is de gemiddelde temperatuur in de Ardèche 28°C, vandaar onze typering van de zomer: ‘zon en water’. Dat geldt zeer zeker niet alleen voor kinderen, iedereen vindt het heerlijk om de koelte van het water op te zoeken tijdens warme zomerdagen.
Ilse heeft nét de parasol voor u klaar gezet.
Een baantje trekken in ons 15-meter-bad, picknicken aan een bergmeer op het Ardèchoise plateau, een verfrissende duik in een bergriviertje vlakbij L’Angelot. Het zijn maar drie mogelijkheden uit velen.
Beroemd is de afvaart per kajak over de Ardèche door de Gorges de l’Ardèche. Een spectaculair kloofdal waar je tijdens de afvaart zo vaak als je wil kan uitstappen om te picknicken.
Diverse watersporten (zeilen, windsurfen, roeien, waterfiets) zijn mogelijk op de bergmeren.
Canyoning is op een avontuurlijke manier afdalen van een bergrivier via watervallen, rotsen etc. Ervaren gidsen begeleiden dit. Boeken kan via L’Angelot.
 
Als we "zomer" zeggen dan bedoelen we grosso modo de periode van juni t/m september, de periode dat ons zwembad open is. Er zijn natuurlijk wel dagen dat het frisser is dan 28°C en dat biedt de mogelijkheid tot allerhande andere activiteiten zoals bezoek aan markten, stadjes, wandelen, musea of zomaar eens genieten van een uitgebreide lunch ergens op een schaduwrijk terras…
Voor dat laatste hebben we een schitterende tip: een wandel/lunch arrangement. Vraag ons ernaar!

 
 
4) Gastronomie: enkele tips voor herfst 2009.
 
Natuurlijk kan je in deze streek het hele jaar door genieten van culinaire hoogstandjes en exquise wijnen maar het najaar is toch wel de periode bij uitstek om hiervoor naar de Ardèche te komen.
In het herfstzonnetje staat de tafel gedekt op ons terras.
Eind september opent het jachtseizoen en de wildgerechten die dan worden geserveerd zijn beslist de moeite waard.
We hebben in de afgelopen jaren het voorrecht gehad om kennis te maken met een keur aan restaurants waarvan we er enkele hebben geselecteerd.  Elk restaurant heeft z’n specificiteit. De prijs per couvert (4-gangen) situeert zich tussen 25,- en 35,- euro p.p. Elk restaurant heeft een goede wijnselectie. We noemen er enkele:
 
La Montagne op het pleintje van Antraigues. Een gezellig huiskamerrestaurant waar Jérôme de scepter zwaait in de keuken. Het terras kijkt uit op het Provençaalse plein.
La Castagno in Antraigues. René’s specialiteit ‘magret de canard’ is overheerlijk en de wijnkaart is uit de kunst, met name een mooie keuze uit de Bourgogne.
De pizzeria van Antraigues. Wat doet die in dit rijtje? Laat je maar verrassen: afhalen en bij L’Angelot consumeren, wij zorgen voor een bijpassend drankje. Prijs grote pizza 9 euro.
Le Comptoir in Aubenas (15 min). Tegenover het kasteel opende dit restaurant onlangs zijn deuren en al onze gasten zijn enthousiast.
L’Auberge de la Besse in Usclade de Rieutort, (1 uur). Je moet er even voor rijden maar door een mooie natuur. Ideaal voor een copieuse lunch met daarna een wandeling. De route terug naar Antraigues is ook schitterend.
 
Ziezo, dat zijn alvast 5 ideeën: wij hebben een veelvoud van andere goede adressen die we kunnen adviseren. Bovendien is er soms de mogelijkheid om ter plaatse bij L’Angelot te eten, dit in overleg met alle gasten.
Wat dacht je bijv. van everzwijnenfilet van ons eigen domein… (Doorkijkje op l'Angelot's terras)

Op verzoek eindigen we deze nieuwsbrief met een stukje over een nijverheid die lang de economische én maatschappelijke motor is geweest van de Ardèche en die eeuwenlang het leven heeft bepaald van de mensen die destijds woonden, daar waar nu onze chambres d'hôtes is gelegen. 
5)   Geschiedenis van de zijdecultuur in de Ardèche
 
L’Angelot is gelegen aan de oever van de Volane. Langs dit riviertje staan nu nog talloze oude fabrieksgebouwen die vroeger werkten op waterkracht. Deze watermolens waren spinnerijen die zijdedraad verwerkten.
De Ardèche stond immers in de 19e eeuw vol met moerbeibomen. De bladeren van de moerbeiboom dienden als voedsel voor de zijderupsen. De geproduceerde zijdedraad werd vervoerd naar Lyon, destijds de zijdehoofdstad van de wereld. In Lyon zaten de couturiers die o.a. chique kleding ontwierpen en maakten voor de hoven van Europa. Voor ons departement is deze activiteit lang heel belangrijk geweest. 
 
Al in de dertiende eeuw werd in Lyon uit China geïmporteerde zijde verwerkt. De eerste lokale productie van ruwe zijde ontwikkelde zich op kleine schaal in de veertiende eeuw. Met name na 1820 nam de productie zeer sterk toe. In 1850 bedroeg de productie van cocons 1,5 mln. kg.
Vanwege de aantrekkelijke opbrengsten gingen steeds meer boeren in de Ardèche moerbeibomen planten, kochten hiervoor grond en staken zich veelal in grote schulden. De bladeren van deze bomen werden geplukt (ritsen) en in schuren vormden de bladeren de bedden waarop de zijdevlinders de eitjes legden en de rupsen zich voedden. Na 10 maanden kwamen de cocons waaruit de zijdedraad werd getrokken.
 In 1827 waren er in de Ardèche 211 kleine ruwe zijde fabrieken die cocons produceerden. In 1860 waren er 56 spinnerijen.
De moulinage (spinnerij) van Chirol, nu te bezoeken als zijdemuseum
Ook langs de Volane was het een drukte van jewelste. In Antraigues waren op het hoogtepunt maar liefst 50 café's! Als dat geen maatstaf is voor voorspoed. Maar het noodlot sloeg toe.
 
De Ziekten
De eerste zieke rupsen werden gevonden in 1849. Deze ziekte ruïneerde talloze zijdeproducenten, van wie velen zich diep in schulden hadden gestoken. Monocultuur had een ramp veroorzaakt. De oogst van 1856 was rampzalig. Sommige boeren rooiden de moerbeibomen en plantten wijnstokken.
Louis Pasteur werd gezonden om onderzoek te doen. Hij verbleef in de Ardèche van 1865 tot 1869. Hij ontdekte dat de rupsen al besmet waren als zij uit het ei kwamen, omdat de vlinder al ziek was. Hij leerde de boeren hoe zieke eitjes ontdekt konden worden.
Cocons waaruit de zijdedraad werd getrokken
In 1868 kwam de ommezwaai, de ziekte was verslagen. Toch kwam de welvaart die eens door de ‘’gouden boom’’ was veroorzaakt niet terug. Concurrentie van kunstzijde, ruwe zijde uit Italië en Azië (aanleg Suezkanaal) en verandering van mode eisten hun tol. Het aantal families in de Ardèche dat ruwe zijde produceerde werd meer dan gehalveerd. Toch bleven de verwerking en het spinnen van ruwe zijde belangrijk voor de lokale economie.
 
Meisjes (van de leeftijd van twaalf) en jonge vrouwen liepen uit hun dorpen naar de fabriekjes, waar zij in de week een schamel onderkomen vonden -vochtige werkruimtes in de bedding van riviertjes, nauwelijks sanitaire voorzieningen (het was mannen niet toegestaan naar vrouwen te kijken die in pauzes hun rokken spreidden op het veld om gehurkt te plassen- en niet veel meer verdienden dan een franc per dag. Zij spaarden zoveel zij konden voor hun bescheiden bruidsschat. 
Maar niet enkel de zijdenijverheid had het moeilijk. Ook voor de kastanjebomen sloeg het noodlot toe: 
 
De inktziekte, een zwammetje dat een blauwzwarte, inktachtige kleur van stam, wortels en grond veroorzaakt en langzaam maar zeker de kastanjeboom doodt, verscheen in 1875. De ‘’broodboom’’ (kastanje) voegde zich bij de "gulden boom"(moerbei)  in het woud der rampen. In 1960 was twee derde van de bomen verdwenen.
 
Deze rampen hebben grote gevolgen gehad voor de bevolking van de Ardèche.
De bevolking piekte rond 1860: 388.000 inwoners. Tussen 1861 en 1960 verloor de Ardèche 140.000 inwoners. De eerste Wereld Oorlog gaf de genadeklap aan de zijdeteelt. Verlaten terrassen op steile hellingen zijn vandaag de dag nog de stille getuigen van le grand départ. Een voorbeeld daarvan is het domein rond L’Angelot. 
 
Veel oude zijdefabrieken liggen er nu verlaten bij maar enkele hebben een nieuw leven gevonden in de toeristische sector. Een voorbeeld daarvan zijn onze buren van “La Manufacture”, een voormalige spinnerij die stroomafwaarts van L’Angelot ligt langs de Volane en die nu door een Belgische vriendin wordt uitgebaat als lofthotel.

We hopen dat het lezen van dit Bengeltje u weer iets heeft verduidelijkt omtrent onze mooie en interessante streek.
We hebben ditmaal geprobeerd over het voetlicht te brengen dat élk seizoen een seizoen is voor de Ardèche.
De keuze is aan u: winter, lente, zomer of herfst.
Altijd welkom!
à bientôt chez L'Angelot
Ilse & Fons

18 december 2008