26 maart 2021

Dag lieve ilse 1 jaar geleden
Door omstandigheden ben ik alleen thuis vandaag.
En toch niet ....8vandaag is een dagje met ilse yoepieeeee.
Ik kan me daar zo op verheugen .
Tetteren,eten, wandelen nog tetteren .....zo diepgaand samenzijn

Ilse, ilse mijn zielemaatje
Ma belle amie
Apres tout ces beaux jours je te dis merci merci
Ma belle amie

We deelden zoveel samen.....
We deelden zoveel.........soms met vele woorden uren en dagen lang soms was een blik voldoende.
We deelden dit gedicht die bij mijn eindwerk hoort van 2004

Als je dit las enkele maanden terug vroeg je onmiddellijk wil je dit voorlezen asjeblieft.
Absoluut corineke

Absolument wil je dat doen.....absoluut dat kon je "zo" zeggen.
Hier gaan we dan

Indien ik je dragen kon
Over de diepe grachten
Van je gesukkel en je angsten heen
Dan droeg ik je
Uren en dagen lang


Indien ik de woorden kende
Om antwoorden te geven op je duizend vragen
Over leven,over jezelf
Over liefhebben en gelukkig worden
Dan praatte ik met je
Uren en dagen lang

Indien ik vrede in je hart kon planten
Door geduldig te wachten en te hopen
Tot het zaad van vrede in je openbrak
Dan wachten ik
Uren en dagen lang

Indien ik genezen kon wat omgaat in je hart
Aan onmacht ,ontevredenheid,
En onverwacht verdriet
Dan bleef ik naast je staan
Uren en dagen lang

Ilse
Maar ik ben niet groter
Niet sterker dan jij
En ik weet niet alles
En ik kan niet zoveel
Ik ben maar een vriend op je weg
Uren en dagen lang

En ik kan maar hopen ..hopen
Dat je dit weet ...en ik weet dat je dit weet
Je hoeft nooit alleen te vechten
Of te huilen
Als je een vriend hebt
Voor uren en dagen lang

Mijn zielemaatje,"ma belle amie"
Apres tout ces beaux jours je te dis merci merci

Dit lied van tee-set 1969 zing ik uit volle borst voor jou
Tot gauw
Corineke

Le temps passe doucement, comme accroché à ces souvenirs qui nous ramènent à chacun de ces été où nous venions en amis visiter Ilse et Alphonse.
Nous ne t'oublions pas.

C'est avec beaucoup de tristesse que nous apprenons tardivement la nouvelle (bloqués des mois à madagascar). Nous n'oublierons pas ilse et sache FonS que tu seras toujoujours le bienvenu à Aubenas. Avec toute notre amitié.

Ilse aimait les voyages, la beauté des choses et de la nature. Merci pour le partage que tu nous offres Fons avec tes belles photos et la musique choisie par Ilse. C'est un bout de chemin que l'on fait encore ensemble. Que son voyage continue dans la paix et la beauté immense de l'univers.

Don and I remember our sojourns at L’Angelot with enormous fondness. We always enjoyed arriving and being greeted so warmly by Fons and Ilse. Ilse was such a delightful person. She was warm, friendly and welcoming. She always lit up a room when she entered it. She had a wonderful gentle manner and was interested in everything and everybody. She was such a delightful person and made other people‘s lives richer for having known her.

Wat een spijt nog steeds dat zo’n sterke en lieve vrouw de strijd moest verliezen. We herinneren ons met warm plezier het fijne nazomer weekend in Antraigues drie jaar geleden. Een prachtige avond bij Labeaume en Musique. Met stoeltjes en dekentjes. Ilse mee in de cabriolet!

De foto- en muziek samenstelling die je deelde geeft een glimp van hoeveel jullie met elkaar beleefd en genoten hebben. Veel sterkte Fons en kinderen, we zijn er volgend jaar graag alsnog bij.

Beste Fons,
Ik ben niet z’n goed trooster, ik vind dat wat ik ook zeg nooit in verhouding kan staan tegenover het
verdriet dat je treft; het onderstreept alleen mijn onmacht.
Ik ben ook nogal traag en het duurt even voor alles tot me doordringt en ik kan reageren.
Het geeft me de tijd om alles van op afstand te bekijken, met minder troeblerende emoties en met
meer plaats om terug te gaan in de tijd.
Het was in de Zinnialaan dat ik Ilse voor het eerst ontmoette, en bij de telefoon, in een hoek bij het
raam, zag ik ze samen met Piet op een foto; het bleek haar vader.
Terugkijkend, denk ik dat het ons snel tot een soort vriendschap bracht die nadien nog sterker werd
omdat we al pratend ontdekten dat we het over veel zaken nogal (heel vaak ) eens waren, en dat is
altijd zo gebleven.
Onze kijk op mens en samenleving, cultuur en genieten van de goede dingen, hoe in het leven staan,
maakten die vriendschap steeds hechter.
Toen jij en Rit in de picture kwamen werd het er, hoe kan het anders, alleen maar beter op.
De totaal onaangekondigde en geïmproviseerde samenkomst in Ajac met jullie en Guy erbij bleek een
mijlpaal te zijn in onze wederzijdse vriendschappen.
De herinneringen aan onze bezoeken aan de “Angelot’s” , en onze bijeenkomsten in België zijn een
snoepje om aan terug te denken en behoeven geen dagboeken om onvergetelijk te zijn.
Jullie levenslust, optimisme, nieuwsgierigheid, energie en “goesting” om te reizen en te ontdekken
zouden een voorbeeld kunnen zijn voor iedereen voor wie het aan levenslust ontbreekt.
Levenslust, optimisme en moed lijken ons sleutelwoorden die Ilse het beste tekenen; zelf voegen wij
daar warme, hechte vriendschap aan toe.
Beste Fons, dat jij nu verder moet zonder haar lijkt mij een onoverzichtelijke, schier onmogelijke
opdracht, ons onvermogen je daarbij te helpen betreuren wij. Wat wij je wel bieden is onze
onvoorwaardelijke vriendschap en een uitgereikte hand.
Wij hopen je vlug te horen of (nog beter) te zien.
Een stevige, warme omhelzing.
Marc en Rit.

Nous avons été très tristes d'apprendre le décès d'Ilse.
Nous nous souvenons d'elle comme d'une personne affable et gaie, toujours prête à un mot gentil.
Nous prenons part à votre peine et nous vous souhaitons beaucoup de courage pour surmonter son absence.
Recevez nos plus sincères condoléances

We were so sad to hear about Ilse.
We remember her as an affable and cheerful person, always ready for a kind word.
We share your grief and wish you much courage to overcome the lack of her presence.
Receive our most sincere condolences

Cher Fons, chère famille de Ilse,

C'est avec tristesse que nous apprenons le départ de Ilse vers un autre monde. Nous souhaitons vous envoyer ces quelques lignes de soutien et d'amitié afin qu'elles puissent, autant que ce peut, vous apporter réconfort.
Nous n'avons eu que de petits moments à partager mais on se souvient toujours de ces moments, Ilse les rendaient toujours très sincères et joyeux. Ilse est une personne qui passe mais qui reste dans les mémoires par sa gentillesse et son sourire.

Amitiés d'Aurélie et Famille

Ilse was meer dan dertig jaar onze allerliefste vriendin. We hebben zo veel leuke dingen met elkaar gedaan van eerst wederzijde bezoekjes aan Kapellen en Amsterdam, de feesten en later logeerpartijen in Antraigues, onze vakantiewoning Oussy en in Amsterdam in ons huis. Het was altijd fijn want Ilse was open, lief en geïnteresseerd in de ander. Ze was ook altijd in voor nieuwe dingen. Zo herinner ik mij nog goed het bezoek van haar met twee Franse vriendinnen uit Antraigues in mei 2015. Ze had in haar hoofd om die mee te slepen voor een paar dagen Amsterdam. Ze logeerden beneden in ons huis. Het werd een uniek bezoek met een legendarische fietstocht door de stad en de Franse vrouwen genoten ervan. Huib en ik keken verrukt want het leken wel een paar uitgelaten jonge meiden. Oh wat ga ik dat missen. Dat vertrouwde belletje of appje om even bij te praten en weer wat af te spreken. Het is met groot hartpijn dat ik moet schrijven, vaarwel onze lieve Ilse. Jouw vrienden Hans en Huib.

Toutes nos condoléance à toi Alfonse et à sa famille . Vous étiez si beaux tous les deux, vous sembliez si unis. Ilse c'était un rayon de soleil, un sourire que je n'oublierai pas... Je penserai toujours à elle et à vous deux lorsque je verrai au loin votre si belle maison.Elle reste chargée de votre souvenir, de la gaieté de Ilse et de sa gentillesse. Je te serre dans mes bras pour t'envoyer du réconfort, s'il se peut .

Je reçois ce matin au courrier la sombre nouvelle dans cette carte si belle, vraiment très belle. Tout à l'image d'Ilse: automne et printemps.

Merci pour ce "cadeau"délicat en souvenir d'elle.

Ilse, qui avait suivi un temps mes séances de gym douce à La Bobine.
Ilse qui mélangeait douceur et force. Ilse aux yeux clairs d'enfant.
A vous mes pensées affectueuses et "tristounettes"... comme on dit en Ardèche.
Amitiés et partage.
Véronique

Dear Sonia,

Thank you for sending the photo collage. This portrayed a very active woman, even in her childhood. “Every picture tells a story,” and when I looked at the photos I saw what seemed to be many travels, family and many friends. The photos showed me her vitality, activity, and her love of family! Even though I only recognized you and Ilse, this was a meaningful collection of memories, and I appreciate having them to look at again and again.

Your description of Ilse’s service touched me deeply. There can be a seed of beauty in grief when it brings forth soul and heart-felt expressions of love. So often these emotions are recognized in a depth rarely discovered otherwise. The language of loss is a poetry all its own, of cherished memories, of closeness, of the agony of loss.

Please, when you are able to, tell me more about Ilse...

Meanwhile, please try to rest, and be sure that you and your loved ones share strength with one another.

sending love to you,

Lynn

J'ai gardé les tulipes violettes,,,,
C'était la mi-août, à la traditionnelle brocante, sur la place d Antraigues, Ilse avait déjà exposé les autres années et présentait divers objets,
On se disait bonjour, on bavardait un peu,,,les nouvelles du pays,,,
et ce jour là, Le jour des tulipes, je suis passée devant son stand,
C était le soir, au crépuscule, à l' heure où les visiteurs partent, où la place se vide tranquillement,
alors je me suis arrêtée et j'ai regardé, les livres, les vases, les colliers et tout ce bric à brac sympathique,
J'ai expliqué à Ilse que je n'avais besoin de rien, tant notre maison, l'ancienne Cure était remplie d'une foule innombrable de choses!
Elle a bien compris et comme je tenais à la main un bouquet de tulipes violettes en tissu, exposées là,
elle m'à dit avec un grand sourire, "tiens, Joëlle, prends ce bouquet, je te le donne, ca me fait plaisir, s'il te plaît, prends le!"
J'ai toujours gardé le bouquet de tulipes violettes, ce geste venait du coeur et il est précieux! Merci Ilse,,,,

Lieve Ilse, ( Een deel uit mijn laatste email naar Ilse. Woorden die Ilse gelukkig nog heeft kunnen lezen maar ook woorden die ik nooit eerder tegen haar had uitgesproken).

Wat ging het ineens snel. Ik vertelde je zondag dat ik wist wat ik nog aan jou wilde zeggen. Ik wilde het zondag persoonlijk tegen jou zeggen maar het juiste moment kwam niet en dat maakt ook niet uit. Ik ben echt heel blij dat het zondag gelukt is om jou nog te zien, een laatste keer. En ook met Wouter en Melina erbij zodat we met zijn 5-en waren.

Als ik het over Fons heb tegen jou dan noem ik hem altijd bij zijn voornaam maar nu ga ik het woord papa gebruiken:

Ik heb whatsapp berichten teruggelezen deze week en zag dat ik het wel eens gezegd heb tegen je maar ik ben zo blij dat mijn papa jou heeft ontmoet. Mijn papa had zich geen betere vrouw kunnen wensen. Vaak hoorde ik dat ouders van mensen al lang bij elkaar waren, bijvoorbeeld 25 jaar getrouwd, en dan vond ik dat ongelooflijk lang. Een jaar of 5 terug in een gesprek met een collega besefte ik dat jullie ook al zo lang bij elkaar zijn. Ik schrok ervan omdat ik niet het gevoel had dat het al zo lang was. Het voelde niet aan als lang. Jullie zijn geen ingedut koppel dat getrouwd is en meer als vrienden samenleeft. De liefde tussen jullie is altijd duidelijk zichtbaar geweest. Dankjewel dat je zo'n lieve en goede vrouw voor mijn papa bent geweest. ps; Ik weet ook dat Fons zijn nukken heeft en niet altijd de gemakkelijkste is ;-)

Ik kon er altijd van genieten hoe jullie met elkaar waren. De lieve blikken, de liedjes die papa speelde en zong voor jou wanneer je jarig was. Dat ontroerde mij altijd. Het grote feest een paar jaar terug toen Fons dat liedje op de gitaar voor jou speelde. En op dat feest alle mooie woorden, toespraken & liedjes die voor jullie waren. Ik was toen zo fier op jullie !

Dear Fons,

So sad to hear that Ilse passed away. She was a great inspiration to the two of us and I am sure to a lot of other people!
We do not often meet personalities with such an open heart, with a straight attitude and such a warm approach towards others.

We loved to spend time with you and her, it certainly was one of the warmest meetings in the last years. And we are happy that we could be at least a tiny part of her last months. We will always remember that!

So sorry that now you will have a hard time too, times are not easy anyhow and you have to keep up your head in these times. Be sure we often think of you! As soon as times get easier we will come again to Antwerp to visit you! We will like to share stories about France and Ilse and would appreciate to spend time with you.

Fons, stay strong and remember the perfect times with Ilse, she was for sure a very warm character and you both were a perfect team.

Stay safe and healthy...

Peter and Andrea

Dag Fons,

Wij [Suzanne & Joost] willen graag ons medeleven betuigen bij het overlijden van Ilse. Tweemaal hadden we het voorrecht haar te mogen meemaken als "Lady of the house" in Antraigues. Ik vermoed zo dat dat de rol was die haar helemaal op het lijf geschreven was, de plaats waar ze helemaal thuis was. Jij bent natuurlijk je echtgenote, reisgezel, partner-in-crime kwijt... onvervangbaar, en dan nog wel in deze vreselijke corona-omstandigheden.

We hopen dat je deze moeilijke dagen toch enigszins goed doorkomt en dat alle goede herinneringen aan wat was je helpen op termijn de draad terug op te nemen .

Joost
Suzanne

Hallo Wouter, Melina, Fons,

Mijn warme steun bij het overlijden van jullie lieve moeder Ilse die mijn jeugdvriendin was, en die ik heb leren kennen omdat onze vaders beide rivierloodsen waren.
Na 20 jaar heb ik vorig jaar terug contact met haar opgenomen, maar spijtig genoeg kwam ze toen al terug naar België en is ons bezoek niet doorgegaan.
Fons ik wens je veel sterkte bij het verliezen van je levenspartner, zo vroeg in het leven.
Jullie waren een superkoppel, je kan terugblikken op een prachtig avontuur, dat jullie samen mochten beleven.
Jammer dat we elkaar uit het oog hebben verloren.
Ik heb nu ook een bed and breakfast in Frankrijk, als je eens wilt passeren om over vervlogen tijden bij te praten, altijd welkom!
Van harte innig medeleven en veel sterkte toegewenst !
Marit

Beste Fons,

Bericht met een schok gelezen. Leven heel erg met jou en met Melina, Chiel en Wouter mee. We waren ervan op de hoogte dat Ilse chronische kanker had en daarvoor werd behandeld in Frankrijk. Overlijden van Ilse, je grote liefde waarmee je het avontuur in de Ardeche bent aangegaan, kwam ook bij ons hard binnen.
Kan weinig woorden vinden.
Besef dat door Coronavirus de dingen die je moet en wilt regelen niet makkelijker worden.
Sterkte in deze verdrietige periode.
We houden contact.

Aukje & Willem

Dear Fons & childern,

What a difficult period for the world but we,like all her many friends, will always remember Ilse.
With love and affectionate memories of the happy times we have spent together in Antraigues, London and Nottingham - she was so brave and always cheerful - she and Fons made such a happy life together.

It was wonderful to know such a special person and she will be deeply missed. Our love and sympathy goes out to Fons and all her family.

Susan and Stephen

Beste Fons en familie,

Met grote schrik en droefheid vernemen wij het overlijden van Ilse. Bij deze willen wij onze condoleances aan jullie en al haar dierbaren overbrengen.
Nog maar zo kort in hun nieuwe Franse thuis...
Ik heb Ilse leren kennen in Aubenas waar we elkaar op één middag meerdere keren tegenkwamen in diverse winkels. Net als wij bleken ook Ilse en Fons een Chambre d'Hotes te hebben in de nabijheid.
Uiteindelijk zijn wij een keer bij hen langs geweest in het prachtige Antraigues.

Wij wensen Fons en alle nabestaanden enorm veel kracht toe in deze zeer verdrietige tijd. Mogen de mooie herinneringen daarbij helpen.
Rust zacht prachtige Ilse.

Met warme groet,

Bernard Jan en Astrid Dieteren

Chers Fons, Melina et Wouter,

C’est avec une infinie tristesse que je viens de lire votre mail. Encore cette après-midi j’ai dit à Christian que je voulais écrire à Ilse car les jours passaient si vite et en rentrant de notre promenade, je découvre votre mail…

Il m’est difficile de réaliser que je ne reverrai pas Ilse et que je ne réentendrai plus sa voix et son accent particuliers. Je gardais telllement l’espoir qu’on puisse assister tous ensemble cet été au spectacle Sektor1 en Suisse, comme elle le souhaitait.

Christian se joint à moi pour vous présenter nos sincères condoléances et vous assurer de notre profonde empathie et de notre tendre affection. Nous restons en pensée avec vous et vous envoyons nos pensées de lumière pour cette douloureuse épreuve et ces jours particuliers.

Nous vous embrassons avec tout notre cœur.

Laurence Challard & Christian Studer

Dear Wouter,

Don and I were extremely sad to hear about your mother. Ilse was a very special person. She lit up a room when she entered it and she was so warm and charming. It was a privilege to have known her. I have been thinking of Ilse so much since receiving your email.

We are thinking of Fons, Melina and you during this impossibly difficult time. Please give our fondest regards to Fons.

Don and Griselda Barrett

C’est avec une immense tristesse que nous apprenons la disparition de Ilse .
Ilse pour nous sera toujours en nos cœurs par sa présence lumineuse, sa force tranquille et les beaux moments que nous avons partagé en sa présence à l’Angelot.
Nous sommes de tout cœur avec vous et avons une pensée plus particulière pour Alfons.

Catherine et François BESANCON

Lieve Fons,
Wat een heftige tijd heb je gehad en wat een heftige tijd zal er nog volgen...
Hopelijk kun je het een plaatsje geven. Via Melina krijg ik veel mee, jullie waren ('zijn'...; dit is zo lastig, hoe moet je het opschrijven) een prachtig koppel. Een sterk en liefdevol paar. Via deze weg wil ik even laten weten dat ik aan jullie denk.
Liefs Roos

"Il y a quelque chose de plus fort que la mort...
C'est la présence des absents dans la mémoire des vivants"
Jean D'Ormesson

Fons,
Mijn innige deelneming, mijn gedachten zijn bij jou.
van Mieke

Cher Alphonse. C est Avec une grande tristesse que je viens te présenter mes plus sincères condoléances ainsi qu'à ta famille. Je n oublierais pas son sourire et sa joie de vivre. Je suis de tout cœur avec toi..

Fons en kinderen.
Via Emmy kreeg ik de kennisgeving, via een prachtige kaart, dat Ilse is te komen overlijden. Gecondoleerd allemaal.
Héél veel kracht samen toegewenst, dit zal beslist nodig zijn uit mijn ervaring.
Blijf ook,vooral gezond en misschien toch tot 24 oktober in Meijel.

Beste familie van Ilse,

Via Frank en Gart vernamen we ondertussen dat jullie nog op een mooie, en vooral waardige wijze hebben afscheid kunnen nemen van Ilse. In deze verwarrende maar ook inspirerende Corona-tijden is dat hartverwarmend om te horen.
Bij het ontvangen van de afscheidskaart van Ilse, met de herfstfoto in de Ardèche, gleden onze gedachten spontaan af naar een bezoek dat Annik, Pia en ik brachten aan Ilse en Fons in Antraigues. Het was toen ook late herfst, met bossen vol kastanjes. We waren de laatste gasten, na ons ging de B&B even op slot. Het was een mooi seizoen geweest. Ilse en Fons keken volop uit naar de winter, om onder hun tweeën samen te gaan reizen. En er is één specifiek beeld dat ons is bijgebleven, en dat we hier op deze plek willen delen: Ilse en Fons zitten samen in de leefruimte van de lege B&B, voorovergebogen over een grote, uitgespreide landkaart, de kaart van Marokko. Ze stippelen samen een reistraject uit. Ze dromen van een rustige wintertijd, even weg van de B&B met zijn gasten die aandacht vragen én krijgen. Tot zover deze gedachtenflits…

Annik, Pia en Geert
Goorden - Couwberghs

Diep ontroerd door het heengaan van Ilse verzekeren we U, de familie en in ’t bijzonder Sonia van hun medeleven in uw verdriet.
De fijne vakantie in de Angelot en haar gastvrijheid blijven voor ons mooie herinneringen.
Sterkte en gelatenheid.

Diep ontroerd door het heengaan van Ilse verzekeren we U, de familie en in ’t bijzonder Sonia van hun medeleven in uw verdriet.
De fijne vakantie in de Angelot en haar gastvrijheid blijven voor ons mooie herinneringen.
Sterkte en gelatenheid.

Woorden schieten te kort.

Ondanks dat het jaren geleden is dat wij elkaar regelmatig zagen, blijven deze herinneringen onuitwisbaar.

Lieve Fons, Melina en Wouter, Jasper en Chiel, familie en vrienden heel veel sterkte met dit enorme verlies.

Lieve Ilse,

hier een troostend bericht van medeleven bij jouw overlijden op 26 maart. Samen met jou en jouw dierbaren hebben ook wij, zij het veelal op grote afstand, meegeleden in de laatste jaren die aan dat onafwendbare overlijden vooraf gingen. Samen met jou en Fons voelden we de machteloosheid toen de ziekte zich alsmaar meer openbaarde. Maar ook voelden wij de kracht en de onverzettelijkheid waarmee je geprobeerd hebt om die ziekte tot staan te brengen. Wat moet dat een niet te bevatten verdriet teweeg gebracht hebben toen, pas in de laatste weken of dagen voor jouw heengaan, onherroepelijk duidelijk werd dat jouw aardse einde snel naderde. Alle gelegenheden en gebeurtenissen waarbij jij en wij samen geweest zijn zullen wij vanaf nu nog meer dan voorheen blijven koesteren. Jij blijft voor altijd een warme en dierbare plaats innemen in onze herinneringen.

Ons medeleven gaat natuurlijk evenzo uit naar Fons, Melina en Wouter, Jasper en Chiel, en de families en vrienden die Ilse's lange ziekteweg mee beleefd hebben. Jullie verdriet is onbeschrijflijk, en zal wellicht 'straks' verzacht worden door alle herinneringen die Ilse jullie heeft nagelaten.
Voor ons beiden zijn er een paar herinneringen die er uit schieten:
Het weekend bij jullie thuis in Kapellen, waar we ook kennis maakten met Melina en Wouter, en waar we allerhartelijkst door Ilse ontvangen werden. Dan die onvergetelijke week in New York waar Fons en Jan de marathon gelopen hebben en Ilse en Jeanne elkaar goed hebben leren kennen. Uiteraard denken wij met veel plezier, en zeker ook met weemoed, terug aan de vele malen dat wij ons in l'Angelot welkom gevoeld hebben, en samen met Ilse en Fons van dat mooie uitzicht over Antraigues mochten genieten, niet te vergeten de uitstapjes in 'jullie' Ardèche.
Allemaal herinneringen die misschien enigszins zullen vervagen, maar zeer zeker nooit uit ons hart zullen verdwijnen!

Lieve Fons en kinderen,

Ik heb Ilse en Fons leren kennen als gast in L'Angelot. 3x heb ik van jullie gastvrijheid kunnen genieten. 2x met vriendinnen tijdens een fotoreis en de 3e keer samen met mijn man.
Ilse was voor ons een perfecte gastvrouw, ze verzorgden onze heerlijke ontbijtjes, lunch en avond eten. De uren in jullie gezellige eetkamer zal ik nooit vergeten.
Met Ilse kon ik zo gezellig babbelen over koken en keukenspulletjes. En hoe blij ze was met het ei dat het Wilhelmus zong, zodat ze het perfecte ei aan de gasten kon serveren.
Tijdens de eerste reis was ze zo fijn bezig in de moestuin, die door haar ziekte later verdwenen was en de groente op de markt werden gekocht.

Ik kan mij nog herinneren dat Fons en Ilse samen naar huiskamer concerten gingen en wij de volgende morgen de verhalen hoorden.

Wat ontzettend verdrietig dat jullie niet samen een oude dag gegund is....

We wensen alle nabestaanden heel veel sterkte,

Dikke kus van Marian en René van Heuveln

Il se était mon amie, nous partagions le même combat contre la maladie. Elle me manque et me manquera dans le futur. Elle était une très belle personne . Toujours dans la dignité . Toutes mes pensées pour sa famille

Beste Fons,

wat zijn we geschrokken van het bericht dat Ilse overleden is. Dick en Rietta Vosselman brachten ons op de hoogte.
Helaas zijn we niet in de gelegenheid geweest om jullie te bezoeken in de Ardeche. Zoals je wellicht gehoord hebt, rijden wij in de zomerperiode rond in onze camper en dan komt het er niet van om in een B&B te overnachten.

Wij hebben fantastische herinneringen aan de tijd waarin we gezamenlijk ons aan het voorbereiden waren op de marathon, en dankzij onze inspanningen ook allemaal nog hebben uitgelopen.

Fons, Pierre en ik wensen jou en de kinderen heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Hartelijke groeten,
Maria en Pierre

Lieve Fons en kinderen.

Geschokt zijn we na het lezen van het intens verdrietige bericht dat Ilse is overleden. Al hebben we jaren geen intensief contact meer gehad, dit bericht kwam hard aan. Wij wisten dan ook niet dat Ilse al geruime tijd ziek was. En ook niet dat jullie weer in België zijn gaan wonen.

Met veel plezier kijken wij nog altijd terug op onze fantastische vakanties in jullie gezellige B&B 's l'Angelot in Antraigues. Wat hebben we daar genoten. Het tafelkleed dat ik met Ilse op de markt heb gekocht wordt nog steeds gebruikt. Nu met een extra warm gevoel.
Maar ook de leuke tijd in NY tijdens de marathon in 1990 is een mooie herinnering. En het gezellige feest in Kapelle, herinneringen die we niet vergeten zijn.
Een altijd opgewekte, vrolijke Ilse. Wat een gemis.
Heel veel kracht en sterkte bij de verwerking van dit verlies. onze welgemeende condoleance.
Heel veel liefs en lieve groeten,
Riëtta en Dick Vosselman-Jansen.

Lieve nicht,

Op zoek naar het oude fotoalbum, komen de jeugdherinneringen boven!
Leuke en warme tijd met je doorgebracht. Ik keek naar je op, men oudere zus...
We woonden dan ook heel dichtbij!
Daarna zijn onze wegen gesplitst, en om een of andere reden elkaar uit het oog verloren,
maar nooit vergeten!
Je hebt je geluk met Fons gevonden en je hebt twee prachtige kinderen!
Ik bewonder de moed die je opbracht na een lange en moeilijke strijd!
Heel veel sterkte aan gans de familie.
Rust zacht
Karin

Lieve Fons, wat een ontzettend verdrietig bericht dat Ilse is overleden. 10 jaar geleden hebben we elkaar voir t laatst gezien bij jullie in de Ardèche toen we op doorreis waren.Daarna elkaar uit het oog verloren. We mochten getuige zijn van jou "verkering" met Ilse, samen met Kees en Joyce en Henk en Kristel in Antwerpen en hebben destijds fijne avonden met elkaar beleefd. Wij wensen jou, de kinderen en al jullie dierbaren heel veel sterkte met het verlies van Ilse.
Liefs Jos en Ellen

Dear Ilse
What a lovely person she was.
Although we did not have the pleasure of getting to know her very well, we immediately fell in love with her with her zest for life, wit and warmth.
The world needs more Ilses!
Sending all our love to Fons and kids.
Lots of love from Jess, Marcus and Theo

Liefste Ilse,

Dit komt ontzettend hard aan. Ik wist niet dat je zo ernstig ziek was. Het was ook al een hele poos dat ik jou en Fons gezien heb. Dat was nog in Frankrijk. Ondertussen ben ik ook heel ernstig ziek geweest. Voorlopig is alles echter onder controle en ik hoop dat het zo mag blijven. Zekerheden bestaan er echter niet dus ik probeer elke dag te omhelzen.

Ik heb alvast ontzettend mooie herinneringen aan jou en die koester ik nu nog meer. Een heel enthousiast en warm iemand. Ik begrijp heel goed wat er op jouw kaartje staat: de pijn om je te verliezen weegt niet op tegen de herinnering. Dat is zo treffend. Maar toch is de herinnering nu het enige wat ik nog van jou heb en die zal ik met alle warmte die ik heb koesteren. Je kan erop rekenen lieve Ilse. Slaap zacht.

Liefste Fons,
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijden

Liefste familie,
Zorg goed voor mekaar.

Lieve groetjes,
Nathalie

Liefste Ilse ,



Zoveel mooie herinneringen aan fijne en gezellige momenten met jou/jullie, die de voorbije dagen opborrelden als pittige bubbeltjes die zowel voor een traan als voor een glimlach en vooral voor een warm en dankbaar gevoel zorgden.



Ik herinner me de dag toen ik je voor het eerst ontmoette, Ilse. Dat beeld kan ik zo weer uit mijn geheugen opvissen; ergens tijdens de zomer in dat leuke kleine huisje van Gart en Frank in Kontich. Jij was zwanger van Wouter en je had zo'n wijde , zwierige, groene jurk aan met je bollend buikje eronder. 't Was dadelijk een leuke klik en die dag werd dan ook het begin van een fijne vriendschap.

We volgden elkaars leven, elkaars lief en leed.

Bezoekjes in de Herfstlei, jij die een zomer in de Lammekesstraat logeerde, af en toe “kindzitten” bij Wouter en Melina….

Na je scheiding bleef jij de moed erin houden en vatte je heel wat koeien bij de hoorns . Je zorgde voor Melina en Wouter , je werkte .... je bleef optimistisch , met de steun van je familie, je vriendinnen en vrienden.

Je leefde ten volle….. dacht je….tot

..... hoera en wat een chance

.... jij die leuke Nederlander tegen het lijf liep ; de Fons. Ik luisterde graag naar hoe je over hem vertelde en gaf je overschot van gelijk toen jullie een duo werden. En Fons , jij had ook overschot van gelijk om met Ilse in zee te gaan.

Het was altijd mooi om jullie samen te zien.

Toen begon weer een nieuwe en interessante periode met een nieuw samengesteld gezin. De verhuis naar Kapellen waar Bruce, Anna en ik geregeld kwamen buurten.

De bezoekjes aan elkaar, met jullie en met Melina, Wouter en Chiel in het huis in St Martin, het huis in de Dordogne, de camping met het zonnebloemenveld.



Ondanks het feit dat we elkaar, sinds jullie in het buitenland woonden, niet zo dikwijls zagen, bleef ik me altijd verbonden en geïnteresseerd voelen in jullie wel en wee en konden we soms heerlijk lang babbelen aan de telefoon en zo ons verhaal aan elkaar kwijt.



En dan waren er nog de feestjes die je , zelfs toen je al ziek was, organiseerde en waar ik ook je familie en je vrienden ontmoette.



Zo jammer dat het leven voor jou al moet stoppen, Ilse.

Maar Ilse en Fons , jullie hebben het zo goed gedaan en zoveel dingen ondernomen , zoveel reizen gemaakt…. en dan dat prachtige ‘l Angelot project.

Jullie hebben zo'n fijne tijd met de familie kunnen doorbrengen, zoveel vrienden een gezellige tijd gegeven, op zo'n mooie plek in de Ardèche gewoond.



Lieve Ilse ,

Het is een enorme troost te weten dat je, in Brasschaat, nog leuke “raambezoekjes” kreeg, en dat jij je de laatste dagen, op een mooie, rustige plek kon voorbereiden op die onbekende reis, geflankeerd door je lief Fons en dat ook Melina, Wouter, je mama en Frank nog even bij je konden zijn in Coda.



Lieve Ilse, Je gaat door velen enorm gemist worden . Gelukkig zijn de achterblijvenden niet alleen en zullen ze troost vinden bij elkaar en samen , met een glimlach, heerlijke herinneringen aan jou koesteren . En door die gezamenlijke souvenirs zal jij mensen ,ook nu nog, met elkaar blijven verbinden.



Mooie, genereuze , moedige, Ilse , het is een "bonus" in mijn leven om jou te mogen kennen.

Dank voor je vriendschap.

Rust zacht.

Lieve schoonzus,

Hoe kan ik in woorden uitdrukken wat een geweldige vrouw je bent en altijd zal blijven in mijn herinneringen.

Ik zie je eerst en vooral als een sterke moeder. Ik denk dan aan de periode dat je er alleen voorstond en twee kleine kinderen moest opvoeden. Je kan terugblikken met veel trots en liefde naar Melina en Wouter.

Gelukkig kwam Fons toen in je leven. Wat een geweldig duo zijn jullie geworden.

Ik denk dan aan de gezellige feesten en bijeenkomsten voor verjaardagen van Piet, Sonia, Fons, jullie beiden, familie, vrienden… Je organisatietalent is onovertroffen.

Ik denk dan aan de tijd dat we samen werkten in IVCA. Hoe goed je contact was met de vrouwen waar je Nederlandse les aan gaf en waarvan sommigen, vriendinnen voor het leven zijn geworden.

Ik denk dan aan de stap die Fons en jij namen om het even allemaal anders te doen en toen op wereldreis vertrokken zijn. Wat een uitdaging, wat een fantastische beslissing.

Ik denk dan aan verblijven en etentjes bij ons in de Lentelei waar we over van alles en nog wat konden discussiëren, lachen en verhalen vertellen.

Ik denk dan aan de twee ‘Angelootjes’. Het ene al mooier dan het andere. Samen met Fons hebben jullie er iets fantastisch van gemaakt.
Ik denk dan aan jouw energie om steeds weer in te pakken, te verhuizen en alles weer smaakvol in te richten.
Door jouw contacten en openheid kende je al vlug heel veel mensen in jullie dorp Antraiges en kwamen heel wat mensen graag bij jullie op bezoek.
En wij natuurlijk ook want je gastvrijheid kende geen grenzen. Ik vroeg me soms af waar je al die energie bleef halen om iedereen zo vriendelijk en met veel interesse te ontvangen. Dat is werkelijk een gave en daarom kwamen jouw gasten er graag weer terug logeren.

We hebben er ook steeds heel veel van genoten en onze bezoeken waren de laatste jaren zeer intens vooral toen die vreselijke ziekte weer opdook.
Ik denk nog aan ons verblijf vorig jaar in mei. We wisten toen allemaal dat het de laatste keer zou zijn dat we daar samen zouden vertoeven.

We zullen je allemaal missen Ilse, maar je hebt in deze wereld een verschil gemaakt waar je met heel veel trots en liefde op mag terugblikken.
We zullen Fons en jullie kinderen troosten en steun geven nu jij er niet meer bent. Daar mag je op rekenen.

Heel veel liefs en heel warm omhelsd

(Verstuurd op 24 maart)

We only knew Ilse as the sister of Frank. We never met her.We were very sad to hear about her los and we sympathize very much with her beloved family and friends in this difficult time.But just hearing about her life and looking at her photos, those thoughtful sights and radiant smiles, we are equally touched by the life she lived.
Our sincere condolences to you all and may her smile be the sunshine.

One of the last times I saw Ilse, she walked out of the kitchen, holding a pot of spaghetti bolognese just like she did when I was a child, the only difference was that the spaghetti now contained spelt, which is healthier, they say. Ilse and I only spoke to each other when we saw each other, which was every five years or so. But those years without contact vanished as soon as I smelt the spaghetti bolognese. The truth of time revealed itself, as it often does with family. Time isn’t a line, but rather, it comes to us in sprinkled pieces like dust or snow or, in this case—hail.
Memories harden; they solidify when you’re looking at someone who doesn’t have much longer to live. Ilse was skinny enough for a catwalk, but unlike a runway model, her eyes shined with intelligence. I observed my aunt eating pasta in front of me, but I also saw her bending down to help clean up the toy cars I scattered across her living room. I recognized the woman who could still enjoy the best, or in other words, most buttery croissants in the world. That beautiful woman with a tomboy hairdo ripping through the Ardèche in a convertible was right here.
As we ate, we spoke about politics and religion—two subjects they tell you not to bring up at the dinner table. Fortunately, ‘immigrant,’ ‘Muslim,’ and ’human’ were synonymous in her books. She also supported her ideologies with imperial research rather than opinions. That was enough for me. And as far as atheism went, that was in our DNA.
The more we spoke, the more I felt a recognizable warmth wrap itself around me. I know this person; I love this person, I thought. But how? How can I feel this connection with someone I haven’t spoken to in years. Maybe it’s family, but I think it’s more than that. There’s the family you meet and say, “oh yeah, you have the same nose like me,” or “wow, I didn’t expect you also to like music,” but with Ilse, it was different. It was her open mind and indefatigable character that made me proud to call her my aunt.
I know Ilse’s here. Her energy, her strength, it still exists. A spirit as powerful as hers will always exist.

We were so sad to hear that Ilse had passed away. We have so many wonderful memories of being with Ilse and Fons in Antraigues and in Kent. It never seemed to matter how infrerquently we saw each other, we always had great times and wonderful conversations accompanied by good food and wine. We talk about politics, family, travel and so much more.

Throughout Ilse's fight against the cancer, she showed incredible strength and determination and managed the terrible treatment that she was precribed. Last summer, in Antraigues we met up for dinner on two occasions. At the time,it seemed as though the chemo was working and we spoke very philosophically about the importance of remembering good times and the important connections in life. Then Ilse and Fons were just about to embark on the next jourmey of their lives. This was the move back to Antwerp, to be near the family and a new flat in France. Both Ilse and Fons typically, expressed enthusiasm about these changes.

Ilse and Fons packed so much into their lives and hearing about their incredible travels and experiences was always exciting. We so hope that these experiences and the depth of their love for each other will be of a support to Fons and the family.

We have lost a truly amazing friend and she deserved a much longer life. We are so pleased to have known Ilse and will carry the many memories forward with us.